movie scene

Mysterie is goed, maar helaas niet altijd gepast.
 
De NTR, VARA, VPRO, het Mediafonds, het Nederlands Filmfonds en het CoBO maken zich sterk voor de ontwikkeling van film- en televisietalent en organiseren voor de zevende keer One Night Stand, een dramareeks voor ‘nieuwe makers’, bestaande uit 6 films van 50 minuten. Deze week recenseert Moviescene: Cabo.
 
Artur (Tarikh Janssen) is een pientere Kaapverdiaanse student medicijnen met een mooie Nederlandse vriendin. Zijn stuk minder verantwoordelijke broer Harold (Adison dos Reis) woont met zijn jonge kind bij hun moeder. Ondanks dat ze veel met elkaar omgaan, zijn de broers totaal verschillend. Beiden kijken dan ook op elkaar neer en raken regelmatig in conflict. Een onverwachte onthulling zorgt ervoor dat Artur en Harold weer wat dichter naar elkaar groeien.
 
Ontmoeting
Wanneer de ijverige Artur in de bibliotheek naar boeken zoekt, is daar opeens een onbekende man. Hij verteld Artur dat hij van zijn probleem weet, maar noemt het ook een gave. Artur reageert ontkennend, maar heeft duidelijk interesse om te praten. Langzaam ontvouwt zijn geheim zich voor de kijker. Ook zijn vriendin krijgt lucht van Arturs wat rare gedrag en raakt wantrouwig.

 
Mysterie
Het is soms lastig om je vinger op een film te leggen: de precieze bedoeling lijkt hier lastig te achterhalen. In het gunstigste geval is dat omdat de film een bepaalde abstractie herbergt en je dingen laat voelen zonder te rationaliseren. In het slechtste geval vraag je je vooral af waarom karakters doen wat ze doen en waarom de maker je bepaalde elementen voorschotelt. En in het allerergste geval vraag je je steeds af wanneer de film eens is afgelopen. Tot de laatste categorie behoort de film nog net niet, want daar bevat de film nog net genoeg goede elementen voor.


Helaas is Cabo een grote anticlimax in verhaal en thematiek. De eerste helft van de film lijkt het nog een abstracte kant op te gaan, waar de onbekende man bijvoorbeeld een allegorie is. Als snel wordt duidelijk dat dit niet het geval is, waardoor je iets van verdieping over de familieverbanden verwacht. Echter, zodra Arturs geheim wordt ontrafeld, is de film - zonder verder gebruik te maken van de desbetreffende situatie - al bijna ten einde. Zodoende blijf je als kijker vooral achter met de vraag: waarom wilde de regisseur Ivan Barbosa ons dit laten zien?. De letterlijke positieve noot zit hem in de muziek, die subtiel een aantal scènes versterkt. Het statische beeld daarentegen voelt koud en creërt een ruime, ongepaste afstand.
 
Conclusie
Cobo is een film die traag op gang komt, zwabbert en vervolgens in een leeg gat verdwijnt. Het kiest geen interessant pad en maakt verdieping haast onmogelijk. Eén van de mindere One Night Stands.
 
Cabo is te zien op vrijdag 21 december om 23:15 op Nederland 2.