Deze sites vind je misschien ook leuk Fashionscene.nl, Chicklit.nl, en meer

Meer sites die je misschien ook leuk vindt

Girlscene Ze
Fashionscene Beautyscene
Chicklit Moviescene
Partyscene Vrouwen
Foodness I Want That Must Have
Shopgids Beautybox
Find My Musthave Reequest
  • Specials » Artikelen
Appetijtelijke films op het Food Film Festival

Appetijtelijke films op het Food Film Festival

Op 22, 23 en 24 maart vond voor de derde keer het Food Film Festival plaats, met een keur aan films waarin voedsel en eten een belangrijke rol spelen, maar ook met events, feesten, culinaire ervaringen en een voedselmarkt. Het festival is een initiatief van Youth Food Movement (YFM), een organisatie die ons bewust wil maken van voedelkeuzes.

Food Film Festival

Op het festival waren ook een aantal inspirerende gasten aanwezig, onder wie New York Times columnist Mark Bittman, culinair recensent Johannes van Dam en hoogleraar Louise Fresco. Die laatste heeft samen met Helen Westerik een voor filmliefhebbers aangenaam boek geschreven: De rol van eten in speelfilms (2010). Daarin bespreken ze films waarin eten - en alles wat daarmee te maken heeft - een belangrijk bestanddeel vormt, zoals The Godfather (I,II,III), Goodfellas (1990) of Tokyo Sonata  (2008,  Kurosawa). De echte foodfilms, waarin alles om eten Encarnacióndraait, komen natuurlijk ook aan bod, Julie & Julia (2009) van Nora Ephron, Eat, Man, Drink, Woman (1994) van Ang Lee en de klassieker La grande Bouffe (1973) van Ferreri. En dan zijn er nog de foodfilms waar je niet met een lege maag naar toe moet gaan, omdat de feestelijke eet- en drinkfestijnen in deze films zo aanstekelijk werken, het voedsel er zo appetijtelijk uitziet en er zo zichtbaar van genoten wordt, dat het water je voortdurend in de mond loopt. Zie bijvoorbeeld het genoemde Eat, Man, Drink, Woman maar ook Nabette's Feast en Con aqua para chocolata. Of kijk eens in gezelschap naar Bella Martha (No reservations is de Amerikaanse remake ervan uit 2007), waarin de work-alcoholic-kok Martha verliefd wordt op een zorgeloze Italiaanse kok aan wie alles swingt. Doe er dan nog een lekker filmwijntje bij (Bottle shock of Sideways) en iedereen zit te genieten. Op het festival belichtten Fresco en Westerik in een film van 60 minuten, The Hamburger Scenes, met behulp van filmscenes de rol van fast food in speelfilms, en dan met name de hamburger. Er draaide ook een aantal speelfilms. De klassieker Chunking Express (1994) van Wong Kar Wei, waarin het eten in een snackbarstalletjes de verhalen verbindt, en er was de Nederlandse premiere  van de Iraanse speelfilm Hotchpotch van Forouzesh (2012), waarin een vader na het overlijden van zijn vrouw bij de geboorte van hun eerste kind op zoek gaat naar moedermelk op het Iraanse platteland. Ook waren er nog een aantal korte speelfilms.

Documentaires
Amour des MoulesDe meeste van de ongeveer 30 films waren animaties en vooral documentaires. Een aantrekkelijke combinatie van film en eten was de vertoning van de documentaire L'Amour des moules van Willemiek Kluijfhout waarin de levenscyclus van de mossel centraal staat en waarin mensen aan het woord komen van wie het leven verweven is met dit schelpdiertje. Verder was er de al van tv bekende documentaire Rauwer van Anneloek Sollart, die de vijftienjarige Tom portretteert. Hij krijgt van zijn moeder niets anders dan groente, fruit en noten voorgeschoteld. Alleen een dieet van plantaardige rauwe voeding schaadt volgens haar de gezondheid niet. Dat Tom niet meer naar school gaat, volgens artsen ondervoed is en van zijn sociale omgeving geisoleerd raakt, lijkt de missie van zijn moeder niet te stoppen.

Koeien
Dansen met Gehoornde DamesEen mooi portret was de Nederlandse documentaire Dansen met gehoornde dames van Onno Gerritse (2013 - wereldpremiere), waarin boer Jan Dirk van de Voort het verhaal van zijn koeien vertelt. Hij gebruikt geen antibiotica en geen kunstmest meer. Bovendien mogen zijn koeien hun hoorns behouden. Na aanvankelijke problemen (ziekten en dood) betaalt de nieuwe aanpak zich nu ten volle uit. In het begin van de film houdt de boer omstanders een koeienvlaai onder de neus: "Net een zalfje zo mooi." De melk is heerlijk en zijn kaas kan wedijveren met de allerbeste Parmezaan. Dat alles is een dansje waard met de gehoornde dames, die veel blijer zijn geworden. Behalve de paardenfluisteraar is er nu dus ook de koeiendanser.

Hummus
Make Hummus Not WarVeel aandacht trok de Nederlandse premiere van de documentaire Make hummus not war (2012) van de Australische filmer Trevor Graham, waarin de vraag gesteld wordt wie nou het gerecht  hummus heeft bedacht: de Israeliers, de Palestijnen of de Libanezen? Dat was de inzet van de zogenaamde Hummus-Oorlog in 2008, toen Libanon de Israelische export van hummus als een nationaal product aan de kaak stelde. De media bemoeiden zich ermee en de verschillende partijen daagden elkaar uit het grootste bord met hummus te produceren.
Het twistpunt zelf is een heel simpel gerecht: een puree van kikkererwten met sesampasta, knoflook, zout, olijfolie en citroen. Eenvoudig, voedzaam, gezond en goedkoop, maar de emoties zijn er dus niet minder om. Graham gaat op zoek naar de ultieme hummus in achterafstraatjes van Jeruzalem, Tel Aviv en Bethlehem. Hij eet hummus bij een Palestijnse boer die kilometers moet omlopen om bij zijn land te komen, in een Joodse nederzetting op dezelfde Westbank, en in een chique restaurant in Beirut. Israeliers, Palestijnen, Libanezen, ze weten allemaal, al dan niet met de Bijbel in de hand, duidelijk te maken dat de hummus het onvervreemdbare eigendom is van juist hun volk. De ironie wil dat in de meeste Israelische restaurants Palestijnen in de keuken staan om het gerecht te bereiden. Hummus is inmiddels ook big business. In de VS doet inmiddels vooral Israel goede zaken, tot grote ontevredenheid van Libanon. Graham probeert zijn zegslieden vreedzame uitspraken te ontlokken. Soms lukt dat ook. De kok van een oud restaurant in Beirut zegt, dat alles goed zou komen, als de partijen maar gezamenlijk een goed bord hummus zouden eten. En een Palestijn in Oost-Jeruzalem vertelt met trots, dat er in zijn restaurant zowel Palestijnen als Israelische soldaten komen om zijn hummus te proeven. "Van oudsher zijn wij een enkel volk."  Misschien is dat zo, maar voor vrede is toch meer nodig dan een goed bord hummus.

Hummus stond ook op de kaart in Studio K in Amsterdam. Na het vertonen van de film was er veel vraag naar dit gerecht, waarvan de herkomst dus omstreden is. Dat laatste maakte de bezoeker niet zoveel uit. Het bord hummus was in ieder geval good, clean & fair, zoals in het programmaboekje was beloofd.

REACTIES

Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.

Volg ons

Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!

REGISTREREN INLOGGEN

SHOPTOPPERS

  • Fast & Furious 9: The Fast Saga op Blu-ray

    €26,99Fast & Furious 9: The Fast Saga op Blu-ray

  • Christopher Nolan Collection op 4K Ultra HD

    €177,93Christopher Nolan Collection op 4K Ultra HD

  • Nobody op Blu-ray

    €21,63Nobody op Blu-ray

  • Black Adam op Blu-ray

    €22,99Black Adam op Blu-ray

  • Inglourious Basterds op 4K Ultra HD

    €27,64Inglourious Basterds op 4K Ultra HD

  • Just 6.5 op DVD

    €11,80Just 6.5 op DVD

UITGELICHT

  • Mad Men seizoen 7 - eerste indruk Mad Men seizoen 7 - eerste indruk
  • Game of Thrones S5E6: Unbowed, Unbent, Unbroken - recap Game of Thrones S5E6: Unbowed, Unbent,...
  • One Night Stand IX: Ketamine - recensie One Night Stand IX: Ketamine - recensie
  • Game of Thrones S5E5: Kill The Boy – recap Game of Thrones S5E5: Kill The Boy – recap
  • Game of Thrones S4E2: The Lion and the Rose – recap Game of Thrones S4E2: The Lion and the Rose ...
  • Game of Thrones S6E9: Battle of the Bastards – recap Game of Thrones S6E9: Battle of the Bastards ...