movie scene

De drie Musketiers Simon Pegg, Nick Frost en Edgar Wright doen het nog een laatste keer voor. Natuurlijk onder regie van Edgar Wright, die samen met Simon Pegg het script schreef, en met Nick Frost en Simon Pegg die opnieuw in de hoofdrollen weer dikke maatjes 'spelen'.
 
Cornetto Trilogie
The World’s End is de derde film van het geweldige comedytrio Simon Pegg, Edgar Wright en Nick Frost. Zij kwamen al eerder bij elkaar voor de films Hot Fuzz en Shaun of the Dead, die beiden al zeer goed ontvangen werden door zowel critici als bioscoopgangers. De films zijn aangekondigd door Edgar Wright als de Cornetto trilogie waarbij elke film symbool staat voor een verschillende smaak. De eerste film, Shaun of the Dead (2004), is de rode/aardbeien Cornetto die staat voor bloed en zombies. Hot Fuzz (2007) is als actiekomedie de blauwe/vanille Cornetto. De groene/mint Cornetto staat voor de science-fiction elementen in The World’s End. In alle drie de films zie je de  karakters dan ook vaak een Cornetto weglikken, als een soort subtiele knipoog naar de fans.
 


Buitenaardse kroegentocht
We gaan terug in de tijd. Vijf vrienden houden uit verveling een kroegentocht in een dorp waar gewoonweg niks anders te doen is. Twaalf kroegen, twaalf biertjes, dat is het streven. Helaas weten deze bezopen pubers niet de laatste kroeg - The World’s End -  te bereiken. Twintig jaar later is de vriendengroep volwassen en uit elkaar gegroeid. Althans vier van de vijf, want Gary King, gespeeld door Simon Pegg, wil de groep weer bij elkaar brengen om de ‘Golden Mile’ eindelijk rond te zuipen. De rest van de vriendengroep bestaat uit Andy Knightly (Nick Frost), Peter Page (Eddie Marsan), Steven Prince (Paddy Considine) en Oliver Chamberlain (Martin Freeman). Met een leugentje om bestwil weet hij iedereen te strikken, maar al snel wordt het duidelijk dat het toenmalig rustig dorpje, genaamd Newton Haven, niet is zoals het ooit was.
 
Eigenzinnig vermaak
Het verhaal is op zijn zachts gezegd hilarisch en bizar te noemen. De bijna traditionele scherpzinnigheid uit de eerdere Cornettofilms wordt volledig voortgezet. Simon Pegg en Nick Frost worden aangevuld met een zeer goede cast die normaal gesproken niet (meer) te zien is in het komediegenre, maar bewijzen dat ze hier meer dan thuishoren. Ook wordt Edgar Wright steeds beter in zijn regiewerk en levert met The World’s End een eigenzinnige opzichzelfstaande sciencefictionkomedie af. De film heeft een zeer hoog tempo vol met vechtscènes. Let vooral op Nick Frost die een bepaalde beweging overneemt van Bane uit The Dark Knight Rises.  De enige kanttekening zit vooral in het derde gedeelte van de film. Dat is voor een deel rommelig te noemen, maar dat is een direct gevolg van de snelheid waarmee de film voortbeweegt. Daarnaast blijft de humor over de gehele lengte van de film consistent van ‘hoog’ niveau.
 


Conclusie
The World’s End voelt vergeleken met Hot Fuzz en Shaun of the Dead veel meer op zichzelf staand. Dit komt met name doordat er een veel hoger tempo in de film zit, vooral gecreërd door een lading energieke actiescènes. Dat The World’s End daarmee ook wat rommeliger is geworden, wordt door de combinatie van de flauwe maar intelligente Britse humor en de geweldig onvolwassen Simon Pegg en Hulkachtige boze Nick Frost totaal niet als negatief ervaren. Voeg dit samen met solide regiewerk van Edgar Wright en je hebt misschien de meest vermakelijke komediefilm van het jaar.