movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Specials » Artikelen
- 18-12-2009
- Geplaatst door Fabian van der Meer
De film top 10 van Fabian van der Meer
MovieSense vroeg redacteur Fabian van der Meer om zijn film top 10 samen te stellen. Dit is de lijst:
10 - Alien (1979)
Alien was één van mijn eerste ervaringen met het horrorgenre. Hoewel het zeker ook een sci-fi film is, heeft de film nog meer gemeen met een griezelfilm. Een soort van ‘haunted house in space’. Ik werd compleet de wereld ingezogen die Ridley Scott creëerde, en zodanig werd tevens mijn liefde voor het werk van kunstenaar H.R. Giger aangewakkerd. De special effects en art direction zijn fenomenaal en kunnen nog steeds mee. Tel daarbij op goede acteerprestaties, vooral van de toen nog onbekende Sigourney Weaver, en je hebt een tijdloze klassieker.
9 - Martyrs (2008)
Door de jaren heen zijn er veel horrorfilms langs mijn netvlies gevlogen, zelden heb ik een horrorfilm ervaren waarvan ik zo onder de indruk was. Een film die martelhorror en existentialisme met elkaar vermengt tot een schokkend, bruut en uiterst diep geheel. Martyrs lijkt in de eerste helft van de film om de tien minuten van genre te veranderen, maar richting het einde wordt de titel van de film maar al te duidelijk. Het knappe aan Martyrs is, en dit is vooral te danken aan schrijver en regisseur Pascal Laugier, dat het de kracht en visie heeft om de ideeën tot het einde toe door te zetten zonder op compromissen uit te komen.
8 - Funny Games (1997)
Haneke’s uitdagende film is deels een aanklacht tegen filmcensuur. Door zijn vindingrijkheid raak je als kijker zelfs medeplichtig aan het geheel. De film is tevens een tour-de-force in off-screen geweld, en Haneke speelt hierdoor een leuk spelletje met de filmcensuur. De opzet van de film doet aan als een clichématige psycho-slasher horror; een gezinnetje gaat naar hun afgelegen vakantiehuis om wat ‘quality time’ met elkaar door te brengen en wordt dan plots overvallen door twee, aanvankelijk erg vriendelijke, jonge heren die zich ontpoppen tot pure psychopaten en een erg naar spelletje met de familie, en vooral ook met het filmpubliek, spelen. Huiselijk geweld wordt hier wel heel erg letterlijk genomen.
7 - Koyaanisqatsi (1982)
Koyaanisqatsi is een bijzonder werk, niet echt een film, maar ook niet echt een documentaire. Iets wat er tussenin hangt. De film is voornamelijk een compilatie van beelden die veelal in timelapse zijn opgenomen. Koyaanisqatsi is Hopi (een Indiaanse taal) voor 'Het leven uit balans'. Hoewel de film geen gebruik maakt van een conventioneel narratief, is dit duidelijk de rode draad van de film. Dit alles wordt begeleid met de ontzettend mooie muziek van Philip Glass, die zijn herkenbare minimale stijl ten sterkste benut. Vanwege de abstracte structuur kan de film vele malen opnieuw bekeken en steeds anders geïnterpreteerd worden. Met zijn uiterst hypnotiserende effect is Koyaaniqatsi een soort vj-set avant la lettre.
6 - Tarnation (2003)
Diep emotioneel en autobiografisch portret van Jonathan Caouette, die zichzelf jarenlang heeft gefilmd en dit alles met iMovie uiteindelijk heeft gemonteerd, tot een erg kunstzinnig en avant-gardistisch geheel. Als kijker krijgen we een diepe kijk in het leven van Caouette, wat vaak geen al te prettig momenten zijn. Indringend, eigenzinnig en diep zijn wat trefwoorden die de film gegeven kan worden. Eenmaal gezien is het een documentaire die je niet meer loslaat.
5 - Mysterious Skin (2004)
Araki’s beste film tot op heden, voorheen bekent als regisseur van vrij nihilistische, en soms platte, films over dolende tienerzielen. Gebaseerd op het boek van Scott Heim, een verhaal over kindermishandeling en het verwerken ervan, lijkt deze film waarin het leed van kinderen en tieners centraal staan, Araki op het lijf geschreven. Nieuw is echter de diepe emotionele lading en het gevoel voor subtiliteiten. Erg knap, aangezien de film aardig wat minder subtiele scènes bevat, en dit toch niet als effect bejag aandoet. Vooral een erg knappe rol van Joseph Gordon-Levitt.
4 - Barton Fink (1991)
De excentrieke Coen Brothers hebben een uitermate intrigerende filmografie met allemaal kwaliteitsfilms. Eén van hun, bij het grotere publiek minder bekende film, is Barton Fink. Dit is een verhaal over het gelijknamige personage, gespeeld door John Turturro, een theaterschrijver. Omdat hij verder wil in de filmwereld, vertrekt hij naar Hollywood. Hij neemt zijn vertrek in een oud en onguur hotelletje, waaruit al snel blijkt dat Hollywood niet altijd over dromen gaat. Tevens maakt hij kennis met zijn mysterieuze buurman, gespeeld door John Goodman, die een al even mysterieus pakketje bij hem achterlaat. De meest Lynch-achtige film van de Coen’s en gaat goed gepaard met Mulholland Dr.
3 - Crash (1996)
Cronenberg’s meest controversiële film over een groep ‘thrill-seekers’ die opgewonden raken van het nabootsen van auto-ongelukken, en vooral ook veel seks in auto’s hebben. Dit klinkt nu wel erg simpel en plat, de film gaat zeker stukken dieper dan dat, vandaar de vermelding in deze top tien uiteraard. Gebaseerd op het boek van J.G. Ballard; de film werd in sommige landen zelfs verboden vanwege de expliciete scènes en taboevolle thema’s. Cronenberg brengt het geheel vrij klinisch in beeld, maar weet er toch een emotioneel geheel van te maken. Hij neemt auto-erotiek hier wel heel erg letterlijk!
2 - Irréversible (2002)
Een rauwe en brute film waarin een expliciete verkrachting centraal staat. Gaspar Noé zorgt ervoor dat de kijker in de eerste helft enorme koppijn krijgt door de camera vooral niet stil te houden, om dan vervolgens bij de uiterst nare anale verkrachting de camera negen minuten stil te laten staan. Het verhaal wordt verder, net als Memento, achterstevoren verteld. Eerder dan dat het een gimmick is, gebruikt Noé deze verteltechniek om de essentie van de film te benadrukken waardoor het geheel een totaal andere, en vooral diepere, betekenis krijgt . Een pijnlijke maar belangrijke film.
1 - Inland Empire (2006)
Lynch is één van mijn favoriete filmmakers. Zijn meest recente film, Inland Empire, is in ieder geval één van de meest vervreemdende bioscoopervaringen geweest en is een film die op zijn zachts gezegd uitdagend is. Inland Empire gaat weer terug naar Lynch' experimentele wortels en voelt tevens aan als een film waar hij zijn carrière lang naartoe heeft gewerkt. Na het succes van Mulholland Dr. is deze een stuk minder publieksvriendelijk, maar voor de hardcore Lynch liefhebber een film om niet te missen en een mijlpaal in de filmgeschiedenis. En niet te vergeten, Laure Dern levert één van de beste en meest rauwe vrouwelijke vertolkingen van de laatste tien jaar.
Tags: Fabian van der Meer, top 10
REACTIES
Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!
REGISTREREN INLOGGENSHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
BEST GELEZEN
- Win Past Lives op DVD en Blu-ray
- Win Freelance op DVD en Blu-ray
- Hoeveel data verbruik je wanneer je onderweg een film bekijkt?
- Win Silent Night op Blu-ray
- Win vrijkaarten voor Godzilla x Kong: The New Empire
- Win The 100 Candles Game: The Last Possession op DVD en Blu-ray
- Win Wednesday Season 1 op Blu-ray
- Win Golda op DVD en Blu-ray
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof! -
paulmach
The Shining van Kubrick! Fantastische fi...
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.
Anoniem Dinsdag 22 december 2009 om 17:18
Dank!
Ik moet zeggen dat ik het erg lastig vind zulke lijstjes samen te stellen. Eerder dan dat het een reële top tien is, is het meer een selectie van 10 films waar ik me op dat moment in kon vinden. Ik probeerde het zo divers mogelijk te houden, hoewel er wel een logica in lijkt te zitten. En ik heb inderdaad een grote liefde voor erg nare en off-beat films! ;)
Anoniem Dinsdag 22 december 2009 om 17:08
Mooie lijst. Schrok wel een beetje van Irreversible op een respectabele tweede plek. Niet omdat die slecht is. Integendeel zelfs. Maar ik heb die film niet kunnen afkijken. Haakte af bij de verkrachtingsscène. Ik was destijds trouwens vrijwilliger bij het filmhuis. Enkele meiden strompelden huilend de zaal uit. Ze waren helemaal kapot en gebroken. Ik had dus al veel eerder het hazenpad gekozen.