movie scene

Ik werd verliefd op Rotterdam omdat ik het leerde kennen gedurende mijn eerste International Film Festival Rotterdam. Tien magische dagen, waarin Rotterdam transformeert tot een bruisende internationale stad.

Rotterdam is ineens gemoedelijk, spontaan en sociaal. Wachten in de rij is een feest van ontmoeting en teleurstelling bestaat niet, want tegenover elke uitverkochte film staat de mogelijkheid een pareltje te vinden dat zich op een of andere manier aan de aandacht weet te onttrekken. Ook dit jaar word ik overdonderd door de schoonheid en diversiteit van de films die vertoond worden en opnieuw ben ik tien dagen lang straalverliefd. Het liefst zou ik non-stop films kijken, gevolgd door een swingende nabespreking in de Schouwburg met een staartje in Hotel Central, om dan weer plaats te nemen in een rode bioscoopstoel. En tòch maak ik mij zorgen over een aantal ontwikkelingen, bij het IFFR en in Rotterdam. Ontwikkelingen die de tiendaagse roes verstoren door een gebrek aan vrijblijvendheid, door bezuinigingen en jammerlijke plannen van de gemeente Rotterdam.

In de rij bij De Doelen

Randprogrammering
Op de filmselectie heb ik niets aan te merken, dat mag duidelijk zijn. Maar wat is er toch gebeurd met de randprogrammering. Ik mis de brug van film naar feest. Natuurlijk wordt er nog steeds gedanst in de schouwburg en in de Doelen, maar de presentatie is onderhevig aan een flinke verwaarlozing. De verschraling heeft ongetwijfeld te maken met bezuinigingen, die onontkoombaar bleken toen er, na een aantal jaar zonder, eindelijk een nieuwe zakelijk leider werd aangesteld. Impopulaire keuzes horen daar nu eenmaal bij, maar ik denk dat het mes hier veel te grof heeft gesneden. Hot Spots, van programmeur Kees Brienen, was bij uitstek een programma dat een brug wist te slaan van de filmische onderdompeling naar de nachtelijke activiteiten, zonder daarbij het internationale festivalgevoel te verliezen. De sfeer en cultuur van een stad verkozen tot ‘hot spot’, werd in het klein naar Rotterdam gebracht door de aanwezigheid van allerlei kunstenaars en muzikanten die hun werk kwamen vertonen. Ook was er veel meer aandacht voor de programmering in de schouwburg, waar de talkshow vaak als perfecte opwarmer fungeerde voor een opzwepende nacht. Ik denk bijvoorbeeld aan een DJ die idolaat was van Bollywoodfilmmuziek en het publiek de hele nacht trakteerde op zijn verzameling soundtracks. Of je daar nu van hield of niet, er was over nagedacht en die indruk heb ik met de programmering van dit jaar, maar ook die van vorig jaar, veel minder.

IFFR bioskaartjes

Bonnefooi
Het IFFR is steeds minder in staat om het publiek dat vrijblijvend het filmfestival wil bezoeken te bedienen. Persoonlijk vind ik niets fijner dan wakker worden en met een kop koffie het programma van die dag  bekijken om te besluiten waar ik zin in heb. Gelukkig kan het nog steeds, want ook bij uitverkochte zalen lukt het vaak om last-minute nog een kaartje te bemachtigen. Maar toch wordt het ieder jaar moeilijker om op de bonnefooi te gaan. Nu is dat een ontwikkeling die lastig te veranderen is, maar dit jaar heeft het IFFR er wel een heel lelijke schep bovenop gedaan. Tot mijn grote verbazing betaal je per keer dat je naar de kassa gaat één euro extra en bij iedere online bestelling 0,70 euro extra PER KAARTJE tot een max. van 4,70 euro. Persoonlijk vind ik dat echt schandalig. Kom op zeg, je gaat toch niet per kaartje extra geld rekenen? Pure geldklopperij! Dat de prijzen omhoog gaan is één ding, maar dit is wederom een steek naar de mensen die zich niet twee weken van te voren al willen inklemmen in een strak filmschema. En àls je dan geld vraagt, zorg dan op zijn minst dat het goed werkt en dat de tickets thuis geprint kunnen worden. Dan staat er tenminste nog iets tegenover. Het weerhoudt mij er niet van het festival te bezoeken, daarvoor is het te mooi, maar ik kan voor deze gang van zaken weinig begrip voor opbrengen.

Verdwijnende bioscopen
Last but not least; wat blijft er over als Lantaren/Venster naar de kop van zuid verhuist en Cinerama plat gaat? De kracht van het IFFR is ook zeker gelegen in het feit dat het centrum voorzien is van veel filmzalen die op loopafstand van elkaar liggen. Voor Lantaren/Venster is het al bijna einde oefening. Natuurlijk zeggen ze zelf van niet, ze stoppen er immers niet mee. Maar zeg nou zelf: de kop van zuid lukt niet. Wanneer gaat de gemeente Rotterdam nu eens inzien dat hun plannetje niet gewerkt heeft? Het is nog altijd sfeerloos en het ligt gewoon te ver uit het centrum. Ik gun ze van harte dat het plan slaagt, maar voor mij betekent het absoluut een drempelverhoging. Ik hoop dat mijn ongelijk over een paar jaar bewezen is, maar ik zie het somber in. En dan Cinerama…toch echt de meest geliefde bioscoop van Rotterdam. Hoe moet het verder zonder deze sfeervolle bioscoop met zijn mooi uitgebalanceerde programmering? Wanneer het precies zo ver is weet ik niet meer…de plannen zijn gelukkig steeds uitgesteld. Maar als het er toch van gaat komen stel ik voor dat we met zijn allen een protestactie opzetten voor het behoud van deze prachtige bioscoop en voor behoud van het IFFR, want zonder de zalen van Cinerama en L/V wordt het een lastig verhaal…

Smile
Mijn glimlach is sinds woensdagavond niet meer weggeweest en een maand geleden begon mijn hart al sneller te kloppen. Ieder jaar lukt het weer om mensen kennis te laten maken met dit fantastische festival en nog nooit was iemand achteraf onberoerd. Ik benadruk dat mijn commentaar voort komt uit zorgen voor het voortbestaan van dit prachtige festival. De bioscopen moeten blijven en de bonnefooi-mensen mogen niet worden vergeten. Ik wil best wat meer betalen, maar zet daar dan iets tegenover (ik pleit voor een revival van Hot Spots). Maar goed, de basis is nog steeds onomstotelijk goed; Een fantastisch filmprogramma, daar gaat het natuurlijk om en wat dat betreft ben ik nog nooit teleurgesteld. Hoog tijd om mij weer richting festival te begeven…